Zondag 1 maart 2015 -Tweede zondag in de veertigdagentijd B
Gen 22, 1-2.9a10-13, 15-18 Het offer van Abraham
Mc 9, 2-10 Dit is mijn Zoon, de Welbeminde
Jezus met Mozes en Elia
[2] Zes dagen later nam Jezus Petrus*, Jakobus en Johannes met zich mee een hoge berg* op, waar Hij met hen alleen was. Voor hun ogen veranderde Hij van gedaante, [3] en zijn kleren werden schitterend wit, zoals geen bleker op aarde ze maken kan. [4] Elia verscheen hun samen met Mozes, in gesprek met Jezus. [5] Petrus zei daarop tegen Jezus: ‘Rabbi*, het is maar goed dat wij hier zijn; laten wij drie hutten* maken, voor U een, en voor Mozes een, en voor Elia een.’ [6] Want hij wist niet wat hij moest zeggen; zo vol ontzag* waren ze. [7] Er kwam een wolk die hen overdekte, en er klonk een stem uit de wolk: ‘Dit is mijn geliefde Zoon; luister naar Hem.’ [8] Toen ze rondkeken, zagen ze ineens niemand meer, alleen Jezus was bij hen.
[9] Terwijl ze van de berg afdaalden, bezwoer Hij hun niemand* te vertellen wat ze gezien hadden, voordat de Mensenzoon uit de doden zou zijn opgestaan. [10] Dit woord grepen ze aan om onder elkaar te bespreken waarop dat ‘uit de doden opstaan’ sloeg.
